Sprookjes door Lot Bouwes
Sprookjes in beeld
Ik ben gek op sprookjes en verhalen. Mijn lievelingsplek op aarde is de Efteling. In mijn sprookjes illustraties probeer ik een nieuw luikje te openen in mijn eigen fantasie – en die van de kijker. Het draait niet om het letterlijk navertellen van bekende verhalen. Ik probeer iets te verstoppen en zoek juist de stille momenten op. Geen overduidelijke uitbeelding van het verhaal maar mysterieuze beelden die vragen oproepen. Wie is daar net verdwenen? Wat schuilt er achter die deur? Wat gebeurt er als je verder kijkt?
Bekende sprookjes mysterieus verbeeld
Sprookjes zijn van zichzelf al gelaagd. Wat je als kind leest is anders dan wat je als volwassene ziet. Daarom probeer ik die openheid te bewaren in beeld. Mijn werk stelt geen antwoord voor, het stelt een vraag. En de kijker vult die zelf in. De illustraties die ik maak bieden een uitnodiging om te verdwalen en te ontdekken. Ze verwijzen vaak op een subtiele manier naar klassieke sprookjes, zonder die al te letterlijk te verbeelden.
Bekende sprookjes opnieuw verbeeld
Mijn illustraties verwijzen op een subtiele manier naar klassieke sprookjes, zonder ze letterlijk te verbeelden. Roodkapje is een gedaante zonder gezicht op weg naar een huisje. Als je goed kijkt zie je kleine wolvenpootjes in het zandpad dat naar het huisje leidt. Vrouw Holle verschijnt als een stille put waar een gouden fonkeling uit omhoog komt, met een klein huisje op de achtergrond. Rapunzel herken je misschien in de toren en de kikkerkoning vindt je terug bij de tekening van het kasteel. In eerste oogopslag zie je de kikker niet direct. En bij Sneeuwwitje zijn het geen gedetailleerde dwergen of de appel die je ziet, maar zeven in rode jasjes gehulde gedaantes die kleine lichtjes vasthouden.
Sommige illustraties verwijzen iets duidelijker naar een bekend sprookje, terwijl andere beelden eerder archetypisch aanvoelen. Een prins op een paard, een tovenaar die een steen vasthoudt, een heks bij haar huisje, een draak op een berg goud of een prinses die knielt bij een roos.
Verder zijn er beelden die details in een verhaal laten zien. De binnenkant van een heksenhuisje, het brouwen van een toverdrank (flessen, kruiden en kristallen).
Mijn werk geeft geen antwoorden, maar nodigt uit tot vragen. Elk beeld is een open einde. Een uitnodiging om het verhaal zelf af te maken.
