Geboortekaartje personaliseren

Sinds 2021 verkoop ik mijn pasteltekeningen in deze webshop. Voor die tijd tekende ik alleen in opdracht maar sinds ik de illustraties verkoop als kaarten (ik noem ze mijn sprookjesprenten), nemen de mogelijkheden steeds meer toe.
Regelmatig krijg ik de vraag of het ook mogelijk is om bestaande illustraties om te zetten in persoonlijke kaartjes. Zoals geboortekaartjes, trouwkaarten, uitnodigingen en meer.
Het is mogelijk om mijn bestaande tekeningen te gebruiken voor een eigen kaartje. Voornamelijk de ooievaar illustratie wordt vaker gebruikt om de geboorte van een kindje te vieren.

Dit geboortekaartje is ideaal voor ouders die op zoek zijn naar een natuurlijke en creatieve stijl voor hun geboortekaartjes. Of je nu houdt van zachte kleuren, subtiele symboliek of een sprookjesachtige sfeer, deze illustratie biedt een warme, persoonlijke uitstraling. Alle kaartjes worden gedrukt op duurzaam papier van hoge kwaliteit, waardoor ze ook milieuvriendelijk zijn. Perfect voor wie op zoek is naar een origineel, handgemaakt geboortekaartje dat de essentie van een nieuw leven viert.

Neem vrijblijvend contact op om de mogelijkheden te bespreken.

  • Lot Bouwes

Illustrator en schrijver Lot Bouwes

Mijn naam is Lot Bouwes, ik ben schrijver en illustrator. In 2014 ontstond mijn onderneming nadat ik mijn eerste dichtbundel uitgaf. Mijn boeken kenmerken zich door de poëtische manier van schrijven die je in al mijn werk terugziet. Inspiratie haal ik uit verhalen, sprookjes, oude boeken en fantasie.

Ik heb een achtergrond als beeldend therapeut en yogadocent. Het therapeutische aspect werkt door in mijn creaties en manier van werken.
De producten die je in mijn webshop kunt vinden zijn duurzaam geproduceerd. Duurzaamheid speelt een belangrijke rol in mijn werk. De drukkerijen met wie ik samenwerk zijn milieubewust en maken gebruik van o.a. zonnepanelen en gerecycled regenwater. Al het papier dat gebruikt wordt heeft het FSC keurmerk.

Ik schrijf en illustreer op maat. Voor jubileums, verjaardagen, bruiloften, uitvaarten, geboortes en meer. In mijn portfolio kan je voorbeelden vinden en recensies lees je hier. Ben je op zoek naar een persoonlijk gedicht op maat of een unieke illustratie? Neem dan contact met me op via het contactformulier.

Daarnaast schrijf en illustreer ik regelmatig voor bedrijven. Zo illustreerde ik voor Slot Sofenstein en werkte ik samen met onder andere James & Co en fotograaf Aline Bouma.

Meer weten over wie ik ben, wat ik doe en hoe ik daar gekomen ben? Op deze pagina lees je mijn verhaal. Wil je verder iets weten? Neem gerust vrijblijvend contact met me op. Op mijn Instagram account deel ik regelmatig nieuwe teksten en illustraties.

Naast schrijven en tekenen geef ik yoga en heb ik een cursus pasteltekenen ontwikkeld.
Ik doe veel verschillende dingen binnen mijn bedrijf en alles is met elkaar vervlochten. Wat ik doe, doe ik vanuit mijn hart.

Boekpresentatie Sprokkeldier – Lot Bouwes

Op zaterdag 20 juli presenteerde ik mijn nieuwe boek Sprokkeldier in de Kunstkerk in Dordrecht. Het was heel bijzonder om mensen – ondanks de hitte – samen te zien komen. Ik heb lang niet iedereen kunnen spreken maar ik heb genoten. Het was een middag waarop alles liep zoals het liep. Niet perfect, niet te lang, niet te kort en met kindjes die overal doorheen wandelden.
Tijdens de presentatie was er een optreden van Noraly Hendriks, die mijn gedichten afwisselde met haar muziek. Er was ook de mogelijkheid om het boek te kopen en elkaar even te zien. De fotografie werd verzorgd door Lotte Kruger, die ik leerde kennen tijdens een portretshoot voor Studio New Age, waar ik yoga geef.
Het was een hele geslaagde middag.

Sprokkeldier poetisch boek over moederschap

Poëtisch boek over moederschap Sprokkeldier

Ontdek de poëtische reis van moederschap met Sprokkeldier

Ben je een nieuwe moeder of sta je op het punt om te bevallen? Beleef de intensiteit en schoonheid van het moederschap met “Sprokkeldier”, een poëtisch boek dat je meeneemt op een emotionele reis van zwangerschap tot het nieuwe leven met je baby. Geschreven door Lot Bouwes.

In “Sprokkeldier” worden de diepste gevoelens van de zwangerschap en het moederschap verwoord. Het boek omarmt momenten van borstvoeding, de onvoorwaardelijke liefde voor je baby en de uitdaging van het loslaten van oude stukjes van jezelf om plaats te maken voor het nieuw leven dat je hebt gecreëerd.

Waarom “Sprokkeldier” een must-read is voor nieuwe moeders:

🌟Diepgaande Poëzie: Elke pagina biedt een nieuw perspectief op het wonder van moederschap, van de eerste echo tot de eerste stapjes.

🌸 Herkenbare Thema’s: Het boek behandelt herkenbare thema’s zoals de liefde voor je baby en de veranderingen die je doormaakt als vrouw.

✨ Emotionele Verbinding: Verbind je met de woorden en ervaringen van een andere moeder die dezelfde reis heeft gemaakt.

“Sprokkeldier” is niet zomaar een boek; het is een metgezel voor elke nieuwe moeder. Laat je meeslepen door de poëtische verhaallijnen die resoneren met je eigen ervaringen van zwangerschap en moederschap.

📚 Bestel nu “Sprokkeldier” en beleef het moederschap door een nieuwe, poëtische lens!

🔗 www.lotbo.nl

Delen is zorgen! Tag een nieuwe moeder die dit boek niet mag missen. ❤️

Zielewerker

Het grootste compliment dat ik in 2020 kreeg, bezorgde me slapeloze nachten. 

Het was november en mijn vriend -of verloofde, eigenlijk- werd 30. 
Een half jaar eerder was ik al begonnen met het organiseren van een surpriseparty in Speak Easy thema. 
Mijn vriend vindt het Amerika van 1920 interessant. Detectives en murder mystery, dat was het uitgangspunt. 
Het feest zou plaatsvinden op een boot, al zijn vrienden zouden verkleed in 1920 stijl klaar staan om hem te verrassen. 
Bijpassende cocktails, jazz noir muziek. 
Omdat het feest door de lockdown niet door kon gaan, maakte ik er een speurtocht op afstand van. 
Ik verdiepte me in detective verhalen uit de jaren 20 en schreef een scenario over een mysterieuze moordenaar. 
Ik printte krantenartikelen op papier dat ik met theezakjes bruinig en kreukelend maakte. 
Al zijn vrienden had ik gevraagd om mee te werken. In photoshop gaf ik iedereen een rol in het scenario. 
En zij leefden zich uit met ketchupflessen en makeup. 
Uiteindelijk werd het een dag waarop mijn vriend detective speelde en overal door de uitgestorven stad foto’s ontdekte van zijn vrienden die 
op gruwelijke wijze vermoord waren. 
Zijn doel was om de moordenaar op tijd te vinden en de stad af te speuren naar de hints die ik had verstopt. 
Omdat al zijn vrienden thuis zaten en op de hoogte wilden blijven, maakte ik een groepsapp aan waarin ik bij iedere gevonden hint
een foto stuurde. Zo bleven ze op de hoogte. Het was een dag waarop mijn vriend compleet verrast werd. 

Een half jaar aan werk en moeite, met alle liefde die ik in me had. 
En ik kreeg honderd veren in mijn reet. 
Wát een werk en wat zat het sterk in elkaar, zeiden ze. Het grootste compliment? 

‘Hier moet je iets mee doen. Hier moet je je werk van maken.’ 

En dat schoot ergens verkeerd. 
Of misschien niet perse verkeerd maar het schoot ergens binnen waar het nog steeds steekt. 
Want hoe vaak ik dit wel niet te horen krijg en hoe vaak ik wel niet probeer om daadwerkelijk mijn werk te maken van iets waar ik echt
goed in ben, voelt een beetje pijnlijk. Het lukt namelijk niet. 
De noemer werk is iets waar je geld aan verdient. Je tijd stoppen in een project waar je geen geld voor terug krijgt, is een hobby. 
 
Ik kan veel. Ik ben goed in allerlei dingen die samenhangen onder de noemer ‘Lot’. 
Ik voel, laat dat gevoel in me rondkolken en creëer er uiteindelijk een product of project uit. 
En dat krijgt meerdere, verschillende vormen. Ik schrijf gedichten voor mensen, ik maak boeken, schrijf sprookjes, ik geef 
meditatie en yogalessen, ik ben goed met kinderen, voel ze aan en laat ze spreken, ik kan schilderen en tekenen, ik maak wereldjes. 
Ik kan zelfs zingen, al heb ik dat jaren niet meer gedurfd. Ik kan een ruimte vullen met herinneringen en verhalen. Met iets dat ik zielevoeding noem. 
Zo’n project als het moordscenario vul ik met inside jokes en details. Het zijn altijd de details. 
De kleine geheimpjes die een gedicht dat vanuit mij komt, ook voor andere mensen laat werken. De sprankelingen die ik in een gesprek 
kan vervlechten, de aanrakingen op precies die plekken die pijn doen. 
Ik noem mezelf een kernwerker. Een zielewerker. Een wandelend gevoel op stokjes. 
Iemand die uit een blik of een woord kan ontdekken wat er speelt in iemand, waar datgene ligt dat met de kleinste por of prik kan ontploffen. 
De delen die ergens om vragen, ik kan ze zien. 
Een studie tot kunstzinnig therapeut bracht me in de richting van een beroep rondom wat ik kan. 
Maar mijn werk ervan maken, dat lukt niet. 
Want we leven niet in een wereld waar ik betaald word wat ik verdien. 
En langzaam voel ik mijn vreugde in wat ik kan veranderen in onrust en onzekerheid over de toekomst. 
Een andere baan als dit heb ik nog niet volgehouden. Juist omdat ik zoveel voel. Ik kan de vorm niet vinden om datgene dat ik écht kan 
helemaal te verwerken in iets waar ik ook daadwerkelijk genoeg geld mee verdien. 
En het komt op een punt waarop ik moet kiezen tussen puur blijven aan deze missie, dit talent benutten óf meedraaien met de rest. 
Het voelt alsof ik elke dag keihard sta te knokken om te kunnen doen waarvoor ik in mijn mening op aarde ben. 
Mijn zielewerk. 

Wanneer er iemand sterft, voel ik tijdens zo’n uitvaart weer dat het mijn missie en doel is om dit te blijven doen. 
Want dan denk ik aan mijn eigen uitvaart en de dingen die ik achter laat. 
Ik giet mijn ziel en zaligheid in een boek, een project, een product. Omdat het dan tot in detail klopt en een volledigheid uitademt. 
Het brengt tot beweging en bezieling. 

Maar in de dagelijkse dingen, of in de grootheid, wanneer er weer een vriend komt vertellen dat hij een huis heeft gekocht of een vriendin 
aankondigt dat ze zwanger is, voel ik de financiële druk van mijn situatie.
Ik kan de komende jaren waarschijnlijk geen huis kopen, als het zo doorgaat.  
Voor mijn gevoel kan ik niet datgene doen waar ik goed in ben omdat mijn tijd besteed moet worden aan iets dat goed is voor de economie. 
Ik moet geld verdienen. Meer dan ik nu doe. 
Dus ik volg regelmatig seminars over social media, groeien in je bedrijf, financieel fit worden. 
En ik weet dat veel mensen iets hebben aan wat ik kan. 
Maar het lukt gewoon niet! 
Op dieper niveau, op een niveau waar mensen tot tranen geroerd kunnen worden (en ik ben heel bang dat ik arrogant klink maar ik maak
mensen gewoon vaak aan het huilen, juist door die kern eruit te pakken), kan ik iets betekenen voor de wereld. 
Een niveau waar mensen vaak pas bij stil staan wanneer er iemand overlijdt of er iets anders heftigs gebeurt. 
Op een dagelijks niveau, in een reguliere-baan manier, doe ik er eigenlijk niet toe. Zo voelt het vaak. 

Dit is een deel waar ik weinig uitleg, weinig woorden voor kan vinden. 
En ik zal wel moeten. 
Ik zal uiteindelijk alles waar ik nu mijn tijd en liefde in kan steken moeten laten varen voor een baan die ik eigenlijk niet wil. Eigenlijk niet 
aan kan want dat zou betekenen dat ik de andere dingen niet kan doen. 
Ik hoor vaker dat ik een explosie ben van mezelf. 
En dat kan ook de andere kant op gaan. 
Een explosie van liefde, van zielevoeding en de kern. 
Dat zie ik terug in het cadeau voor mijn 30-jarige vriend. 
Maar mijn werk ervan maken? In deze maatschappij geloof ik niet dat er ruimte is voor een volledig mens als ik. 
Ik zal altijd stukjes in moeten leveren om een fractie te mogen doen van waar ik goed in ben. 

– Lot Bouwes

Kiezen voor mezelf – Lot Bouwes

Mijn naam is Lot Bouwes, ik ben een Rotterdamse dichter en schrijver.
Ik schrijf poëzie en proza en heb inmiddels drie boeken uitgegeven:
Wezens, Alle Dieptes en mijn nieuwste boek Enea (nooit meer jaloers).

In 2014 bundelde ik voor het eerst mijn gedichten samen in mijn eerste boek Wezens. Nadat ik verschillende uitgeverijen had benaderd, tig keer was afgewezen en mijn manuscript had aangepast, vond ik een uitgeverij die het de moeite waard vond om mijn gedichten uit te brengen. Ik was toen 21 en was heel trots! Mijn woorden in een boek! Dat was een droom die ik al van jongs af aan had.

Twee jaar lang zat ik bij de uitgeverij. Ik had een contract ondertekend maar al na het eerste jaar wist ik: dit past niet.
In 2016 gooide ik het roer om. Toen mijn contract afliep gaf ik het boek opnieuw uit in eigen beheer. De reden hiervoor? Ik stond niet achter mijn product. Het boekje was vormgegeven door de uitgeverij en ik wist niets af van welk papier er gebruikt was, hoe Wezens was gemaakt. Ik had weinig inbreng over de productie, ik leverde slechts de woorden. Het voelde alsof ik mijn kindje uit handen had gegeven. Daarnaast ontvang je als schrijver een klein percentage van de omzet. Dat kon anders!

De nieuwe Wezens kreeg duurzaam papier en een betere omslag. Na maanden zoeken naar een geschikte drukkerij en veel gepriegel met het maken van een digitaal, drukklaar bestand, lukte het om een boek te verwezenlijken dat paste bij mijn woorden. De coverfoto werd gemaakt door Hanke Arkenbout en ook in het binnenwerk kwamen haar foto’s terug. De papierkeuze baseerde ik op het gevoel van mijn gedichten.
Ik kende niemand om me heen die zoiets wel eens had gedaan dus ik heb zelf het wiel uitgevonden. Ik regelde een ISBN, een scancode, een KVK inschrijving. Alles moest geregeld worden.

Het duurde lang voor ik het besluit kon nemen om weg te gaan bij mijn uitgever. Ik durfde niet en er werd me van alle kanten gezegd dat het onhandig zou zijn om in eigen beheer te laten drukken. Hoe ga je het dan verkopen? En wat als het niet verkoopt? Dan zit jij met dozen vol ongelezen boeken en een lege spaarrekening.
Het was namelijk een flinke investering. Het geld dat eigenlijk naar het halen van mijn rijbewijs zou moeten gaan, pompte ik in een boek dat mijn omgeving al gekocht en gelezen had via de uitgeverij.
Als ik geld wilde verdienen aan dit boek, moest ik het verkopen aan mensen die helemaal niet wisten wie ik was. Ik moest dus proactief opzoek naar een nieuwe klantenkring.
Maar ik wist: dit moet anders, dit moet beter, dit moet goed voelen.
Dat eerste boekje voelde helemaal niet goed, niet zoals ik het bedoeld had.
Een van de belangrijkste keuzes die ik destijds heb gemaakt, is het uitbesteden van de coverfotografie. Ik was student, had bijna geen geld en koos ook nog eens voor een analoog fotograaf (een stuk duurder dan digitale fotografie). Maar het voelde alsof ik dit moest doen.
Dat was de tijd waarin ik ontdekte dat wanneer ik vertrouw op mijn gevoel, mijn pure intuïtie, ik het beste handel en de juiste keuzes maak.

Samen met Hanke had ik een fijne avond in het bos, waar ze me aan de hand van mijn gedichten op de foto zette.
Toen ik de foto’s een paar weken later kreeg kon ik niet geloven dat ik dat was! Ik voelde me zo mooi en krachtig. De foto’s pasten precies bij wat ik over wilde brengen met mijn boek Wezens.

Na dat boek gooide ik mijn branding om. Ik ontdekte de kracht van uitbesteden. Mijn logo werd gemaakt door Mevrouw Knot en ik bouwde rustig aan een nieuwe website. Ik leerde het mezelf aan zodat ik hem altijd nog kon veranderen wanneer ik weer voelde dat het anders moest.
Dankzij uitgeven in eigen beheer leerde ik om mezelf serieus te nemen.
Tot die tijd had ik altijd geleefd vanuit een bepaalde veiligheid, vanuit keuzes die ik eigenlijk niet echt zelf maakte of waar ik slechts half achter stond.

Dankzij social media kon ik een community opbouwen waar ik mijn gedichten mee deelde. Ik experimenteerde met woorden en naast gedichten begon ik ook met het schrijven van korte stukken tekst die ik deelde via mijn blog Vergeten Woorden. Ondertussen maakte ik veel mee en ontstond de behoefte om nog meer te delen, om nog transparanter te zijn.
Ik werkte aan nog een boek.

In 2018 verscheen Alle Dieptes. Een boek dat 3 keer zo dik werd als Wezens en waar ik heel graag een hardcover omheen wilde. Alle Dieptes gaat over mijn depressie en het licht vinden in het donker. Ik vond het zonde om daar niet alle liefde en aandacht in te steken die het verdiende.
Maar een boek maken is duur en ondertussen had ik al veel geleerd over de drukwereld. Ik had liever duurzaam papier en verdiepte me in duurzame drukkerijen. Het zou duizenden euro’s kosten om dit boek zoals ik het in mijn hoofd had te realiseren.
Zo kwam het idee voor een crowdfunding.

Via voor de kunst startte ik een campagne voor Alle Dieptes.
Voor de kunst werkt met een succesgarantie voor de donateurs. Wanneer het project niet slaagt binnen een vooraf vastgestelde tijd, krijgt iedere donateur zijn of haar gedoneerde bedrag gewoon weer terug. Voor de maker is dit een gigantisch risico. Je bent dus volledig verantwoordelijk voor het laten slagen van je eigen project. Wanneer het niet slaagt ontvang je niets van de voorgaande donaties en kost het je ook nog eens geld omdat je een startbedrag betaalt.
Ik vond het dus ontzettend risicovol maar mijn gevoel zei me dat het goed zou komen. Ik maakte een groot campagneplan en probeerde er volledig vanuit te gaan dat dit me zou lukken, ook al had ik geen idee wat ik aan het doen was.

Ik vroeg Hanke opnieuw om de coverfoto te maken. We waren inmiddels goede vriendinnen geworden en bij haar voelde ik me genoeg op mijn gemak om dit onderwerp te bespreken.
Voor de kunst vraagt bij elke campagne om een promotievideo waarin de maker uitlegt wat het project inhoudt en waar het voor bedoeld is.
Opzoek naar een videomaker kwam ik terecht op Aline Bouma. Zij is fotograaf en maakte destijds video’s voor onder andere De Groene Meisjes.
Aline was enthousiast en samen met haar en Hanke spendeerden we een weekend in een huisje in het bos van Drenthe, waar we openlijk spraken over somberheid en vorm gaven aan de sfeer van het boek.
Aline zette een fantastische korte film neer en Hanke schoot prachtige foto’s.
Toen de crowdfunding online kwam explodeerde mijn bereik.
Ik had nooit verwacht dat dit project zoveel teweeg zou brengen. Blijkbaar waren er meer mensen die depressie een onderwerp vonden dat bespreekbaar moet worden gemaakt. Ik kwam op de radio, werd gesteund door de gemeente Rotterdam en ontmoette allerlei interessante mensen die me verder hielpen.
Tijdens de boekpresentatie bij Kaapse Maria in november 2018 kwamen er mensen kijken die ik nog nooit in het echt had ontmoet. Zij waren daar voor mij. De hele bovenverdieping stond propvol en er moesten mensen op de gang staan. Ik was blij dat ik een microfoon had geregeld.
Die avond was zo bizar goed gelukt dat ik mezelf voornam om altijd naar mijn intuïtie te luisteren en door de angst heen te breken.
Wanneer je mooie dingen kunt maken, maak ze dan!

Inmiddels heb ik ook mijn derde boek geschreven en uitgebracht: Enea – nooit meer jaloers.
Dit boek heb ik in de vorm van pre-orders uitgegeven. Het idee voor een filmpje vond ik fantastisch. Het werkt voor potentiële klanten heel goed om binnen een paar minuten kijken te bepalen of iets bij ze past of niet. De film voor Enea liet ik maken door Lize Prins van Chapter 20. Ik wilde een andere feel en een op zichzelf staand product creëren dus ik zocht naar andere samenwerkingen.
Binnen een week had ik al genoeg boeken verkocht om er vanuit te gaan dat het drukken van dit boek door kon gaan.
In december 2020 verscheen ze eindelijk.

In de loop der tijd heb ik mijn bedrijf op verschillende vlakken ontwikkeld. Het is een proces geweest van vallen en opstaan. Naast boeken produceer ik ook kaarten, gedichten op maat (voor zowel bedrijven als particulieren) en lanceerde ik een kristallenlijn. Ook heb ik een Limited Edition Tshirt verkocht in samenwerking met Serina Rosdorff. Naast het schrijven geef ik ook yoga en kunstzinnige therapie.

Mijn ervaring is dat luisteren naar je intuïtie de beste leidraad is in het leven. En dat je soms in het diepe moet springen voordat je ziet wat voor kansen er op de bodem liggen.

– Lot Bouwes